 پلیمرهای مهندسی |
| ||||||||||||||||||||
|
پلیمرهای مهندسی، دسته ای از پلیمرهای سنتزی با ویژگیهای خاص هستند که آنها را از دیگر پلیمرها متمایز میسازد، این گروه از پلیمرها دارای قابلیت کاربردی بالایی در عرصههای مختلف بوده و ویژگیبرجسته آنها تلفیق دو خصوصیت استحکام بالا و وزن کم میباشد که اجازه میدهد تا این مواد با ارزش و تخصصی در بسیاری از کاربردهای خاص، جایگزین فلزات مرسوم و متداول شوند. از دیگر خواص بارز این پلیمرهای ویژه، داشتن مقاومت بالای حرارتی، شیمیایی وخوردگی به همراه خواص الکتریکی قابل قبول و انعطافپذیری در طراحی و شکلدهی است. این چنین خصوصیات ممتاز و با ارزشی سبب شده تا پلیمرهای مهندسی برای کاربردهای گوناگون در صنایع پیشرفته هوافضا، اتومبیل سازی ، الکترونیک و ساختمان و تولید محصولات و لوازم طبی ، خانگی ، صنعتی و بازرگانی مناسب باشند. پلیکربنات و رزین اپوکسی دو نمونه گرما نرم و گرما سخت از این نوع پلیمرها هستند که به علت داشتن کاربردهای بسیار متنوع، در قیاس جهانی باحجم بسیار بالایی تولید و مصرف میشوند. به عنوان مثال پوششهای تخصصی و پرمصرف ، صنایع الکترونیک، چسبها، کفپوشها ، کامپوزیتها و صنایع اتومبیل سازی ، قطعه سازی ، ساخت اسباب و لوازم طبی، تجهیزات اداری ، بهداشتی و ورزشی از عمده زمینههای مصرف این دو نوع پلیمر مهندسی ارزشمند به شمار میرود.
ارقام میلیون تن در سال
| |||||||||||||||||||||
